Bozna git's i Saas nit so vil, we mu d'Läbändigu nit zelt. — Do ischt e mal d's Weibelschhanschjobschannumarjisch Ma (d's Weibelschjobschhanschannumarji we mi Muotter selig g'si) es G'spässig's begegnet und kapitiert. Der het e mal bim leidu Wetter dum Veh Heuw ins Distel getreit. Z'ruggenundu het's mu über d'Chrizeggu abz'ga am leeru Chorb uf um Rigg afa chlopfu. Er ischt erchlipft und rezer ggangu; het mu aber ou stercher g'klopfut. Duo het er Angst ubercho und het afa laufu — und er ischt g'liffu und g'liffu und es het mu g'chlopfut und g'chlopfut, bis er Zermeigeru schich fast wie e tote Ma het ufu Bodu la fallu, und de Litu g'seit het, der Bozu heigi mu schi g'chintut, si mu na g'liffu und heigi mu alzi hinderna an'nu Chorb a'chlopfut. — Duo hensch du Chorb b'schauwut und g'se, dass es chleis Triegelti en brin g'hanget het, das min schnelleru Ga geng z'rug an'nu Chorb ang'schlagu het. — Duo ischt der guot Ma e muf g'stannu und het g'seit: «O wellige donnerschiessige Narr bini ou g'si! Ja zer fuli Hex! däschi schämt mi do gottlos!» — Dischi G'schicht het mer d's Jodrubarbischjosubantoni gezelt fer vile Jahru, wa Antusubarbischpeterjobschjosubantini no e chleine Hosslerbuob g'si ischt und Grunnerufenderisch Chleina no nid d'Orgele g'schlagu het.

(Saaser Mundart)

Quelle: M. Tscheinen, P. J. Ruppen, Walliser Sagen, gesammelt und herausgegeben von Sagenfreunden, Sitten 1872.
Eingelesen von der Mutabor Märchenstiftung auf www.maerchenstiftung.ch