En Haslibärger ischd mid arra Züünerre ggangen. Dee hed im an es Chnepfli gläid, an däm und däm Aben sell er nee chun.

Dr Bööb hed da dra gchuwwen und ischd misstruwwa worden ung grad am Aben, wam ma ds Mäitli adinged hed, är selli nid chun, ischd er gäge Züün.

Wan er ischd i d'Stubelli chun, ischd ds Mäitli im Bett gsiin, ds Müül hed's wiit offes ghäben und nid es Gläich gwäigged. Är hed gmäind, äs siigi gstorbes und hed im mid dem Zäigfinger es Chriiz uber ds Müül und äis uber d'Bruscht gmachd.

Jetz springd e Chatz zem Fligelti inha, gumped uf ds Bett, gäid zem Gsichd und scheessd bim Müül emzrugg.

Dr Bööb ischd häin und d'Chatz im naa, Tril fer Trit. Är ischd häichun und i ds Bett und am Morgen üüf. Wan er ischd uf d'Sumerloibe chun, ischd d'Chatz uf em Sinze ghocked. Und dr ganz Tag ischd im d'Chatz naa, Schrit fer Schrit; nid e Trit hed er chenne töön, ooni das im dee Chatz ischd naagliffen. Und wen er äi Tag gmäind hed, jetz siigi si furt, sa isch schi am Morgen umhi uf em Sinze gropped.

Das ischd im verläided; är hed wol gwissd, was das fir ne Chatz ischd.

Döö hed er z' Chreeg dinged und ischd gen Neapel. Aber äis es Tags ischd d'Chatz umhi da; si ischd im umhi Schrit fer Schrit und Trit fer Trit uf e Färsene gsiin, är hed mege virnän, was er hed wellen. Werren hed niid abträid, furtjagen hed niid abträid; dee Chatz hed wellem bee-n-im siin.

Melchior Sooder: Zelleni us em Haslital. Märchen, Sagen und Schwänke der Hasler aus mündlicher Überlieferung. Basel 1943.

Eingelesen von der Mutabor Märchenstiftung auf www.maerchenstiftung.ch.